بسم الله الرحمن الرحیم

یه شب از اون شبهائی که سبزهای به اصطلاح سبز ریخته بودند توی خیابونها، من هم بودم و دیدم که چطوری سطل آشغالهای بی گناه را که بار آشغالهای ما را تحمل می کنند، آتیش زدند و مردم کوچه پس کوچه ها رو به وحشت و دلهره انداختند.

نمی دونم این چه جور اصلاحاتی هست که بجای اصلاح کردن فقط خرابی ببار می آورند. 

همون شبها بعضی از دار و دسته های موسوی از بالای پشت بام خونه هاشون سفال و گلدون رو سر مأمورا پرت می کردند.

اگه اطلاعی از واژه سبز و سبز بودن نداشتم شاید این کارهای سبزهای زرد را باور می کردم اما وقتی خوب به رفتارها و اعمالشان دقت کردم فهمیدم راه با چاه اشتباه شده.

بامید بیداری همه خواب رفته ها

فکر نکنم اون هائی که گفتند ما جزء سبزها هستیم دنبال این بودند که کشور خودشون رو تقدیم بیگانگان کنند.  اون هم کشورهائی که 30 سال ما را تو سختی انداختند و هر مکر و حیله ای برای نابودی ایران استفاده کردند.  زمان 8 سال جنگ با عراق، سلاح های شیمیائی اون ها بود که جوونهای ما و کس و کار ما رو از بین برد و هنوز اون عده ای از شیمیائی ها که زنده هستند در حال زجر کشیدن هستند که اگه ادم اون ها رو ببینه طاقت نمیاره.

حالا تو جریانات بعد انتخابات همون کشورهای وحشی خونخوار ، خودشونو دوست جا زدند و دوباره باعث خرابی و کشت و کشتار های فراوان شدند.  دردناکتر اینکه سران جریان سبز ، حرف اون کشورها را به زبون آوردند و هنوز هم می آورند و از اون طرف هم اون کشورهای گرگ صفت ، تأییدشان می کنند.  با این اوصاف من باید چه بر سر خود بیاورم که کسانی را انتخاب کردم که اینجوری عمل می کنند.

بسم الله الرحمن الرحیم

بادتون هست اون تصویری که تلویزیون نشون داد.

یه عده سبز نما بدور از هر چه سبزی ، ریختند سر یه بسیجی و تا تونستند اونو زدند. اما وقتی دیدم یه زن میون اون همه آدم مثل مرد از اون بسیجی تنها دفاع کرد ، حالم از خودم و سبز ها بهم خورد.

عجب! گفته بودند ما می آئیم تعییر ایجاد کنیم .  گفته بودند : احساس خطر کردیم.  عجب!

با تو هستم موسوی،  اینجوری می خواستی ما را سبز کنی

اینجوری خواستی خطر را از ایران اسلامی دفع کنی.    پس چرا وقتی پا گذاشتی تو صحنه رقابت تا بعد از انتخابات جز زشتی و قتل و غارت و شکستن و آتیش کشیدن ، کار دیگه ای ازت بر نیومد.   نکنه ما را خنگ گیر آوورده بودی که به اسم سبز خواستی به میز ریاست برسی و بعد ما را مثل برگ زرد پائیز ، زیر پا له کنی.  

تو به مقام نرسیده ما را له کردی و مملکت را به آتیش کشیدی و دشمنان بشریت را وادار کردی برایت کف و هورا بکشند، اگه به مقام ریاست می رسیدی چی میشد؟

تقصیر ما بود که به راحتی گول حرفهای اون ور آب تو رو خوردیم.  من بسیجی های زیادی را می شناسم که وقتی سبز بودم هم منو کتک نزدند و مثل دار و دسته تو ، لباس از تنم بیرون نکشیدند.      روز قیامت تو رو دیدن داره

خدایا ما را ببخش