بسم الله الرحمن الرحیم

یه شب از اون شبهائی که سبزهای به اصطلاح سبز ریخته بودند توی خیابونها، من هم بودم و دیدم که چطوری سطل آشغالهای بی گناه را که بار آشغالهای ما را تحمل می کنند، آتیش زدند و مردم کوچه پس کوچه ها رو به وحشت و دلهره انداختند.

نمی دونم این چه جور اصلاحاتی هست که بجای اصلاح کردن فقط خرابی ببار می آورند. 

همون شبها بعضی از دار و دسته های موسوی از بالای پشت بام خونه هاشون سفال و گلدون رو سر مأمورا پرت می کردند.

اگه اطلاعی از واژه سبز و سبز بودن نداشتم شاید این کارهای سبزهای زرد را باور می کردم اما وقتی خوب به رفتارها و اعمالشان دقت کردم فهمیدم راه با چاه اشتباه شده.

بامید بیداری همه خواب رفته ها